Seherin ilk ışıkları pencereden yavaş yavaş ve oldukça nazik bir tavırla nazar etmişti
Hiçbir rahatsızlıklık vermeden, gönül sesinin ahenginden, neğmenin hüzün esinindendi
Sinemde bir şevk açmaya başlamıştı, geceden kalan avarelik sanki son arkadaşlığımdı
Hazan yüreğimin ker payesinse vardı, dert bin bir sancılar içinde bir hal bırakmamıştı
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda