açmadılar kapıları
dayanmışken sınırına hayatın
aydınlık basmıştı her yeri
bulutlar dağılmıştı
sabah vaktiydi
açmadılar kapıları
vapur düdükleri geliyordu uzaktan
oysa seni sevmenin tam zamanıydı
seni sevmenin tam zamanıydı
katlanılmazken hayatın bu anlamsız akışına
yarım yamalak duyguların sığlığında
ateşi getirmiştim Zeus’un dağından
hiçbirşey istemeksizin karşılığında
açmadılar kapıları
istemediler alevin yakmasını
istemediler donan nehirlerin akmasını
oysa canlanmanın tam zamanıydı
canlanmanın tam zamanıydı
bahar gelmişti, tabiat kendine sevdalı
kıyamet düşüncelerden çok uzakta
yeşiller inadına yeşil
gökyüzü inadına mavi
denizler heyecanlarla dalgalı
açmadılar kapıları
bilmediler güzelliğini aşkın
bilmediler ne olacak yarın
oysa tam zamanıydı umutları yaşamanın
tam zamanıydı umutları yaşamanın
boylu boyunca genç
evreni kucaklarcasına arzulu
hayatı boyamaya hazırlanırken rengarenk
güzellikler ruhumda hevenk hevenk
açmadılar kapıları
sormadılar ki ne taşıyorsun a çocuk
sormadılar ki niçin yüreğin kıpır kıpır
ve uçuk
oysa tam zamanıydı söylenecekleri söylemenin
tam zamanıydı söylenecekleri söylemenin
yakalayıp saçlarından kaçıp gidenin
o geri dönmeyenin
bilinmeyenleri bilen, bilinenleri bilmeyenin
tomurcuklar açmadı, kolay değildi
açmadılar kapıları
açılmadı kapılar
kurulmadı köprüler
sevdaya uçan kuşlar
birer birer öldüler.
Kayıt Tarihi : 13.6.2003 00:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
oysa canlanmanın tam zamanıydı
oysa tam zamanıydı umutları yaşamanın
oysa tam zamanıydı söylenecekleri söylemenin
Kelimelere sığdıramam duygularımı, önünde saygıyla eğiliyorum bu şiirin. Aygül Albayrak
TÜM YORUMLAR (11)