Açmadan Solduk Şiiri - Yılmaz Tosun

AÇMADAN SOLDUK

Nedemiştim sana ne demiştim gülüm,deli sevdam,
yaban gülüm,hasretim,mavişim herşeyim.
bak gördün mü işte sonunda oldu
uzak bir elden esen ayrılık yelleri deldi geçti bedenimizi
attı seni benden alabildiğine uzak biryerlere,beni ise atmadı içimden seni alıp geçerken,öyle parça parça etmiş ki bedenimi
öyle harap etmiş ki,öyle bitirmiş ki beni,sana bakan gözlerim,ağlamaktan kurudu,seni anan dilim ismini hece yapan dilim şimdi kördüğümolmuş çelikten bir halatgibi,ellerini tutmak için can atan ellerim,parmaklarım kırılmış parça parça olmuş,
demiştim bebeğim sana demiştim,bitanem bu aşkı kıskanacaklar,seni bana göstermeyecek,sesini duyurmayacaklar korkuyorum demiştim.
ne haldeyim bir bilsen sen gittiğinden berli perişanlığımı bir görsen
sanki yaşayan bir ölü gibiyim
bedenim hareket ediyor ama ben bir ölü gibi,bana komut verebilecek bir kalbim beynim olmadan nasıl yaşanırsa öyle yaşıyorum
bebeğim biz bir tomurcuktuk
daha yeni yeni açmaya yüz tutmuş bir tutam gül tomurcuğu
şimdi ise yeni yeni yeşeren yapraklarımızı,ayrık otları bürümüş,
kendimizi her salışımızda gök yüzüne sarıyorlar vücudumuzu.
soluyoruz bebeğim,deli sevdam,hasretim,yabangülüm soluyoruz
bitiyoruz mavişim bitiyoruz bir zamanı geçmiş kışın karaltında kalmış gül gibi soluyoruz kuruyoruz deli sevdam kuruyoruz.......

09_23_2009 yılmaz tosun