gül oldum bağımda açmadan soldum
bu gençlik çağımda yaşarken öldüm
bir zalim ocağında kendimi buldum
açmadan solan yaralı gülüm
açmadan solan karalı gülüm
derindir yaram kimse göremez
kalbimin duvarını kimse öremez
paslanmış kilidi kimse çözemez
açmadan solan yaralı gülüm
açmadan solan karalı gülüm
kırdılar kanadımı uçamıyorum
gömüldüm dertlere çıkamıyorum
bir vefasız sevdim geçemiyorum
açmadan solan yaralı gülüm
açmadan solan karalı gülüm
köksoyum derdimi yazmakla bitmez
alınyazımsa eğer kovsamda gitmez
gayri güllerimde bülbüller ötmez
açmadan solan yaralı gülüm
açmadan solan karalı gülüm
Kayıt Tarihi : 26.9.2007 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
Etkili,
Sımsıcak bir eser.
Severek ve büyük keyif alarak okudum. Tebrikler. (Tam puan + Ant.)
Sevgiyle, esen ve esinlerle kalınız.
Nafi ÇELİK
Bazen okuduklarımda kendimi buluyor um
öylesine içten soluyorum ki satırları
ne bileyim işte
bu bir bendemi oluyor bilmiyorum
dugusallığım
yazardan daha fazla sanıyorum
kutlarım yürekten yüreğini
TÜM YORUMLAR (23)