Ölümüne sevdim, delicesine
Dünyaya karşı gelircesine
Bütün yükü sırtıma alırcasına
Açmadan solan yaralı gülüm
Açmadan solan karalı gülüm
Boyunu posunu pekde sevmiştim
Taşı sıksa suyunu çıkarır sanmıştım
Onun genç yaşına nasıl kanmıştım
Açmadan solan yaralı gülüm
Açmadan solan karalı gülüm
Hayallerimi kursağımda bıraktı
Her girdiği işten bir ayda çıktı
Yalan ve tembellikten kendide bıktı
Açmadan solan yaralı gülüm
Açmadan solan karalı gülüm
Köksoyum çekemem bunca çileyi
Zaten bendim evin orta direği
Kalmamıştı ona ihtiyaç gereği
Açmadan solan yaralı gülüm
Açmadan solan karalı gülüm
Kayıt Tarihi : 13.6.2010 13:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ayrılık
beğeniyle okudumi
Yüreğinize sağlık. Kaleminiz daim olsun. Saygılar...
TÜM YORUMLAR (43)