Açma Şiiri - Figen Denli

Kapına gelir,
önünde durur.
Aslında ruhuna ilaç arıyordur.
Buna rağmen bir eli sıktığı yumruk,
diğeri zile yüklediği sorumluluktur.

Kapına gelir,
kendi isyanını
senin boğazına yerleştirir.
Gizlediği yüzlerini
tek seferde netleştirir.
Karanlığı, güneşine muhtaçtır.
Kapına gelir,
açtır.
En güzel yemeklerini sunsan da doymayacaktır
yiyip bitirmek istediği sen olduğun için.
Sen,
içinden ruhu çekilmiş bir canlıya dönüşmedikçe
yanından ayrılmayacaktır.

Kapına gelir,
gönül evindeki tüm değerli parçaları
senden tek tek ve alenen çalmak için gelir.
İçindeki yaşam enerjini almak için gelir.
Kendinden önce ona acırsın.
Kapını çalar,
açarsın.
Açma!