Açlık Virüsü Destanı Şiiri - Kemal Tekir

Açlık Virüsü Destanı
Bir corona virüsünden
Neden korktunuz,
bu kadar.
Niçin,boşaldı sokaklar,
Nedir,bu panikler telaşlar
Nedeni belli tabi ki,
Görünmeyen,bir düşmanla,
Kaldınız karşı karşıya
Etki etmiyor ona,
Akıllı bombalarınız da.
Dilinize, dininize,
İnancınıza bakmıyor.
Zengin,fakir ayırmıyor,
Yaşına,başına bakmıyor.
Kapıldınız,kaygıya,
Düştünüz panik atağa.
Korunmak mümkün
Olsa,
İneceksiniz sığınaklara,
Saklanacaksınız
mağaralara.
Ama ,yok öyle yağma,
Nereye kaçarsanız kaçın
Gölge gibi peşinizde,
Azrail'in,soğuk nefesini,
Hissediyorsunuz,
ensenizde,
Düştünüz,hepiniz
can derdine.
Hayatın fani,
Ölümün ani,olduğunu,
Sağlığın,en büyük,
zenginlik olduğunu,
Öğrendiniz bu sebeple.
Bizler yıllardan beri,
Açlık denen,virüsün
Pençesinde kıvranıyoruz.
Bizim virüs farklı biraz,
Bulaşıcılığı yok,
Çoğunlukla yoksulları,
Hedef seçer kendine,
Pişman eder insanı,
Dünya'ya geldiğine.
Siz hiç aç kaldınız mı?
Açlıktan,mideniz
guruldadı mı?.
Susuzluktan diliniz,
damağınıza yapıştı mı?
İşin kötüsü doymak için
Hiç bir umudunuz
kalmadan,
Çaresizlikten ağladınız mı?
Kan şekeriniz düşünce,
Nabzınız yavaşladı mı?
Başınız dönmeye
başlayıp,
Gözleriniz kararıp,
Açlıktan bayıldınız mı?
Allah'ım neydi günahım,
Diye yalvardınız mı?
Sordunuz mu annenize,
Cennette,yemek var mı?
Varsa,ölüp bir an önce,
Gidelim mi,Cennet'e,
Karnımız doyar belki de.
Ya da bizim açlığımıza,
Duyarsız kalanlara,ettiniz mi beddua,
Sizi Şikayet edeceğim,
diye Allah'a
Hemen gemen hergün,
Binlercemiz açlıktan
ölürken,
Önlem ler mi aldınız?
Yoksa vicdanlarınızı
karartıp,
Aşırı beslenme yüzünden
Obez hastalığının,
Pençesine mi düştünüz?
Arada sırada da olsa,
Sofraya oturduğunuz da,
Bizi getirin de aklınıza,
Yediğiniz lokmalar,
Düğümlensin, boğazınızda.
Uyan,ey insanlık uyan,
Böyle gelmiş,
böyle sürmez bu devran,
Açlık virüsüne çare,
Bulun artık,bulun lütfen,
Ama demeden,
Fakat demeden,
Ertelemeden,ötelemeden.

Kemal Tekir 12-4-2020
Amatör şair,yazar blogger