Açlık Tragedyası Şiiri - Yorumlar

Bugüne yakışan tek şiir...

Bir belay-ı berzahta yine bir kadınlar günü...

Kadın kendi olamayan
ve adanan hep
ve bedensel güce aciz
ve en ağır sorumluluk yüreğinde annelik
ve duygulu varlık kendi duygularını unutup
ve netice sözde kutsallık eylemde kurbanlık...

Cinnet sonrası çığlık ve şiire dönüşüm...

bu şiiri kaç kere okuduğumu hatırlamıyorum daha önce fark etmediğim bir şey farkettim dört kişi yorum yazmış benimle birlikte beş ve hepsi erkek. dört kişi antolojisine kaydetmiş üçü erkek.

ee kadınlar kızlar nerede ?

bu sizin çığlığınız değil mi ? bu kırgınlığın parmak izleri size ait değil mi ? bu satırları yırtan öfke sizin değil mi ?

susması ve başını öne eğmesi gerekenler birilerinin namına utananlar ölgün bir tavırla bu şiirin yanından geçmesi gerekenler bu çığlığa omuz vermiş.

ben mi garibim bu durum mu garip anlayamadım.

kimsenin rahatını bozamıyorsa bu çığlık; ne işe yarar
hadi kaldırın o zaman bütün sözcükleri tedavülden
artık avuçlara batan tırnakların alfabesi hüküm sürsün

Bu kelimeleri torlayip toplayıp yeryüzünden gökyüzüne salıvermek lazım. Hepisi de tek tek güvercin. Ve o kelimeler ki, kanat sesleri ile gökyüzünü dalgalandiriyor. Artık Hiç bir melek yeryüzünden habersiz olamaz. Dört duvar içine kapatılan "yürekkırımlar' öyle tarifsiz ve habersiz çığlıklar ki tüm adaletiniz, emniyetiniz dininiz ve hapisaneleriniz toza dumana karışır da göremezsiniz. Çünkü yürek gözü kör edilmiş yer yüzü yasalarında. Bu şiir, insanlığımızın en büyük tanığı olmaya adaydır. Abartmadım, yüreğimi tutamadım...

Atak duygularla yazılan şiirler daima güzeldir.