Aclik en büyük lanet'tir Şiiri - Hasan H ...

Aç'lık en büyük lanet'tir
Köle eden esare't'tir
İnsan'lığa rezalet'tir
Tok olanlar bilmez bunu

Aç'lık bela'dır can'lara
Atar sıkıntı, dar'lara
Sorar'san zengin, var'lara
Tok olanlar bilmez bunu

Aç'lık hırsız'lık yaptırır
Dogru yol'lardan saptırır
Namert insan'a taptırır
Tok olanlar bilmez bunu

Açlık verir dert'ler, keder
Kanser'lerden daha peter
Ev'lerinde baykuş öter
Tok olanlar bilmez bunu

Aç'lık ayırır kızını
Dönderir kışa, yazını
Tok'lar duymaz avaz'zını
Tok olanlar bilmez bunu

Aç'lık sürer dağa, taşa
Göz'lerin doldurur yaşa
Ağa, beyi bilmez paşa
Tok olanlar bilmez bunu

Aç'lık kendini sat'tırır
Her türlü derde kat tırır
Gurbet el'lere at tırır
Tok olanlar bilmez bunu

Aç'lık bakmaz göz yaşına
Koyar seni tek başına
Uyurken girer düşüne
Tok olanlar bilmez bunu

Aç'lık zalim insaf etmez
Etrafında gezer gitmez
Ömür boyu derdin bitmez
Tok olanlar bilmez bunu

Aç'lık verir türlü bela
Ölmeden okutur sela
Büründürür yırtık çula
Tok olanlar bilmez bunu

Hazan der bu dert'ler yaman
Aç'da kalmaz takat, derman
Vermez aç kalana aman
Tok olanlar bilmez bunu.
(h.hazani)

Siir'de yazılan bazı kelime anlamları:

Avaz: Yüksek sesle açıyla bağırmak.
çul: genellikle keçi kılından yapılmış, yere serilen ya da çadır olarak kullanılan kaba dokuma.
kıldan ya da yünden kabaca dokunmuş hayvan örtüsü.