şu dünyada tok olanı gördün mü hiç?
ya karnı aç insanların, ya gözü
ya gönlü aç, ya ruhu
karnı aç olana bir parça ekmek verirsin
yer,doydum der,şükreder, açlığını unutur ve gider
gözü aç olana ne verirsen, ne kadar verirsen ver
doydum demez
dünyanın bütün kaynaklarını kurutur da
yeter demez
gönlü aç olana
birkaç güzel söz söylersin
sevgiyle başını okşarsın
sevinir, mutlu olur ve gider
ruhu aç olana
ne yaparsan yap
memnun olmaz,doyumsuzdur
bütün değerleri sersen de önüne
hep mutsuz, hep huzursuzdur.
Kayıt Tarihi : 10.3.2015 19:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Avan Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/10/aclik-73.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!