Bir zamanlar insan sadece açtı..
Sadece karnını doyurmak için uğraştı…
Midesini susturmak tek amaçtı…
Zamanla farklı açlıkların tomurcukları açtı…
Avladı, vurdu, yakaladı ve yedi…
Aynı av için acımadan rakiplerini yendi…
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta