Açlık bu..
ne din dinler nede iman
ne ana ne baba görgüsü
ne de Amerikan sömürüsü
ne 'Etiopya' daki açlık
ne de harrandaki kuraklık
ne yiğitlik nede delikanlılık.....
........................
Hayallerin miğdene vurur
ideallerin karışır damarlarına
bir sancıdır ki çekersin
sığmaz bekar odalarına
kavga verirsin hücrelerine inat
söküp atmak istersin çıkmaz
çıkmaz,kahpe bir yara olur
sızılar,sızılar da odak odak bitersin
fırlarsın katarsın beynini avuçlarına bağırırsın
'Vurun Ulan Vurun Ben Kolay Ölmemmm'
........Eski,eski bir müzik geliyor yan odadan
radyodan ezik ezik..
Dede efendi 'den sergüjestiler,nostaljik
Taa benliğime giriyor açlığıma karışıyor
talan ediyor beynimi
kan-ter içinde bırakıp kemiriyor ağlatıyor
biliyorum bir ferman bu
beni bitirecek
eskiler gibi eskilerin içine itecek
bir' Osmanlı' gibi biteceğim
bir 'Dede Efendi' gibi ağır ağır...
Birşeyler yapmalıyım..birşeyler
Acil birşeyler yapmalıyım
Yola çıksamm,param yok
ayağa kalksam gücüm yok
hayal kursam düşüm yok
Aşık olduğum yoluna baş koyduğum
cilveli,kalın dudaklı o güzelim kız bile
bir başıma bırakıp beni yanlızlığımla
sıyrılıp gitti dünyamdan
.................
Ehh sus artık iliklerimi kurutan ses
bir nefes daha çekeyim şu son sigaramdan
bir kere daha bakayım şu güzelim insanlara
son kez küfredeyim ana avrat tüm düzenlere
açlığımı hediye edeceğim tüm evrene
ve geleceğimm..........
1990 İzmir/Şemikler
Kayıt Tarihi : 5.9.2005 02:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kimi yerde belli eder kendini kimi yerde sara krizine tutar beynimizi kimi vakit te hiç sorup souşturmadan gidiverir düşüncelerimizden.
TÜM YORUMLAR (7)