Somoli’de bir çocuk
Anasının pörsük memesine dayamış
Ağzını,bakıyor kara kıta kadar kara
Ve kocaman gözleriyle insanlığa,
İnsanlık, büyük insanlık
Ondan sömürdükleriyle midesini doldurmakta
O sıra..
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta