Somoli’de bir çocuk
Anasının pörsük memesine dayamış
Ağzını,bakıyor kara kıta kadar kara
Ve kocaman gözleriyle insanlığa,
İnsanlık, büyük insanlık
Ondan sömürdükleriyle midesini doldurmakta
O sıra..
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta