Sabah,
Öğlen,
Akşam,
Karavanalar yol gözler.
Yalın ayak çocuklar, ihtiyar kadınlar.
Ellerinde açlıkları,
Yüzlerinde sitem boy boy.
Çığlık çığlığa bir sessizlik var dillerinde.
Yoldukları saç değil başlarındaki.
Açlıktı.
Sapladıkları tırnak değil etlerine.
Açlıktır.
Avuç avuç savurdukları göğe toz değil,
Karavana gözleyen göz değil.
Açlıktır.
Ve böylesi bir dar çerçeveye itilen düşüncelerin,
Okuduğu okumak,
Güldüğü gülmek değil.
Açlıktır.
Kayıt Tarihi : 14.2.2005 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kalemine sağlık sevgili Alim.
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (3)