Sen;
Sabah,öğle,akşam,
Açlığımdan bir öğündün sadece...
Öncesi bir iki lokma,
Sonrası kırıntıydın.
Ben tabakta kırıntı bırakır mıydım?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
hepimiz birilerinin öğününden kırıntı değilmiyizki..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta