Açlık Şiiri - Azize Acar

Ekmegi bölüşüp yiyenlerin sofrasında öldüm ben
Sıcacık çorbalar vardı kaselerde
Zeytin peynir
Ve limon
Tertemiz kaşıklar duruyordu sofrada
Doymalısın dediler
Bugün doymalısın
aç kurtlar bekliyor dışarda
Sen doymalısın
Doyurmaya geldiysen
Kapıda uluyan kurtları
Bu sofrada Doymalısın

Zeytin
Zeytindi
Siyah tuzlu
Ne güzel uzanır insan ilk lokmasına
Ne güzel uzanır zeytinin dalları yukarıya
Ne güzel içilir yorgunken soğuk sular
Yıkanmak arınmak
Sevgilinin kirpikleriyle kutsanmış sularda
Ne güzel şu yaşamak
Şu yaşamak diyorum ne güzel
Ölmek vakti değil ki bu
Kurtlar aç ise bana ne
Umarsızım bugün
Eyvallahsizim bugün
Yaşamak diyorum
Bugün diyorum
Ne güzel ne güzel

Ben bir sofrada öldüm
Sıcak çorba vardı
Limon vardı
Dumanı sarıyordu gözleri
Ekmeği bölüşmüştük
Kimse görmüyordu gördüğümü
Kimse görmüyordu yaşamak
Ne güzel
Yasamak ne kadar huzurlu
Yaşamak diyorum
Ne güzel ne huzurlu
Umarsizim bugün
Ben bugün umarsızım

Ekmeği bölüşmüştük
Zeytin tuzluydu
Çorba sıcak
Kaşıklar temiz
Ben mutlu

Dediler sen doydun
Dediler sen öldün

Dedim
Ki
Ben
Ölmem
Dedim
Ki
Ben
Doymam
Yaşamak
Güzel
Umarsızım
Umarsızım
Yaşamak
Güzel