Açlığı Çarpar Şiiri - Ozan Efe

ağladı çocuğu umarına yok
güleni yüzüne açlığı çarpar
düşledi sucuğu sunacağı çok
alenen sözüne açlığı çarpar

anası doğursa sana benzese
suyuna soğursa ayran özese
fermanı buyursa gıda bezese
dağına düzüne açlığı çarpar

hepsine ağlamış elinde para
ısınır kazanı dolar çalpara
evrene ulanır görse zampara
üzülür hüznüne açlığı çarpar

kalkışmayı sunar elini bulsa
yardıma alışık düzenli kulsa
yardımına koşan sevgi okulsa
dokunur özüne açlığı çarpar

ozan efem susan sesini duyar
yardıma elini uzatan buyar
dağı taşır söze o zaten uyar
okunur gözüne açlığı çarpar

280711denizli