Aciz Yanım Şiiri - Erman İlkay

En aciz yanımdan vurdun beni
Seni çaldın benden
En korkak anımdı sensiz kaldığım an
En ürkek saatlerdi vurgun yediğim anlar senden
Öyle masum duruyordum ki hayata
Öyle naçar
Bi çare

Kayıpları oynamaya başladım
Vuslatın haddini aştı artık bence
Beni böyle koyup gidişin sebepsiz
Ayrılık dilimde yalan nedensiz
Aldattı mı hesapları
Ne matematik yetiyor ne edebiyat

En aciz yanımdan vurdun beni
Senden başladın
Beni vuracağını bile bile
Bedenin yitip gitti önce gözlerimden
Sonra o sözün yitirdi bendeki seni
Tabiatıma aykırı bu ayrılık
Susuz çölümün suyuydun sen
Sonbaharımın yağmuru
İlkbaharımda ılık esen yelim
Bu bedene yabancı düştü bu gidiş

Sensiz olamayacağımı bilerek gidişin
Sonra herkese aldattı o beni deyişin
Kendi gitti
Kaçtı deyişin

Güldürüyordun beni
Kafamı kaldırmadan yürüyüşlerim geliyor aklıma
Öldürüyorsun beni
Senden başkasıyla olamayacağımı bile bile
Kandırıyorsun eli
En aciz yanımdan vuruyorsun beni
Bu gidişin
Aldattı deyişin
Sormayacağım sana
Anlatmada bana
Yazmayacağımda bir daha
Sustum tamam
Sustum…..