Her şehirde, bir üniversite
Bütün mahalle, dubleks site.
Bahçelerimiz, sanki otopark
Lüks havuzlu, mini lunapark.
Slogan aynıdır, “milletçe açız”.
Arabasız, evsiz kaçta kaçımız?
Caffeler dolu, biz nasıl okuduk?
Kahve dünyasında mı oturduk?
Her çocuğun, akülü arabası
Sanki servet, oyuncak torbası.
Yemek yoksa, sipariş verir,
Sıcacık yemekler ayağına gelir.
Gardırop ise tıka basa dolu,
Battal yatak, bir elli boyu.
Gözlük marka, kombini olacak
Evdeki kediye protein alacak.
En çok çalışan, sanal market
Sanal oyunlar, sanal kriket.
Evdeki işleri robot yapıyor,
Çocuğu kreşte anası yatıyor.
Bütün millet obasite olmuş,
Platese gider, taksi dolmuş
Aynı niyet, aynı mitingler
Taşla, sopayla hak isterler..
Ben ne sağcı, ne solcuyum
Herkes gibi bir yolcuyum.
Ne yalaka, ne kula köleyim
Öl desinler, vatan için öleyim.
2010
Kayıt Tarihi : 22.11.2022 19:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!