Aciz varlığız ulaşamıyoruz ölmemeye

sakladım tüm dünya telaşımı
Hüzün konuşulmuyor artık buralarda
Buralar artık bahsedildiği gibi bir yer değildi aslında
Dünyayı değiştirmeselerdi yaşımı hesaplamazdım,
Fotoğraflardaki gibi öylece dururdum.
Kimi zaman severdim cocukluğumu,
Bana uzak gelen aslında en tanıdık yabancıydı cocukluğum
kendini tekrar oldurmak kadar uzak geriye dönmeyi istemek
Gözümün gördüğü o eski yaz günleri
Artık güneş bile o kadar sarı değil
İnsan nasıl bu hayattan vazgeçip ölür ki derdim
Anladım, yaşam insandan vazgeçiyormuş.
Önce renkler soluyor gözünde,
Sonra kalbin soğuyor bedeninde.
Kulakların sesleri kabul etmeyip duyurmazken sana
Saçlarının akları uyarıcı şekilde önceden düşmeye başlıyor.
Vaktim azalıyor gitmeden bütün şarkıları dinlemeliyim
Ama en son sesine gelsin sıra
Aciz varlığız ulaşamıyoruz ölmemeye.