Kendimi bilmediğim bir sona hazırlıyorum..
Tüm uğraşlar,çabalar bunun için..
Korkuyorum neyden korktuğumu bilmeden,ürküyorum.
Hasret çekiyorum neye hasretim bilmeden, özlüyorum.
Ve yaşıyorum ne için yaşadğımı bilmeden!
Öylesine bir hayat işte benim ki.
Tek başına tüm umutlardan uzak.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta