Gönül bahçesinden bir gül kokladım; koparmaya kıyamadığım
Yok oldu sanki dertlerim; çözümleyemediğim
Bir hoşnutluk,bir mutluluk düştü içime; hiç bilmediğim
Son demlerimdir belki yaşadıklarım; anlayamadım.
Dışardaki kuş sesleri işitiliyor,içeriden
Olmayan akıllarıyla zikrediyorlar Rablerini
Son demlerini yaşayan ben
Olan aklım ile yapmıyorum; akılsızların bu yaptığını.
Sana layık bir kul olamadım
Peygamberine layık bir ümmet bireyi olamadığım gibi
Son demlerini yaşayan aciz kulun sesleniyor sana
Rahmetinle beni de-beni de affet ya Rabbi.
Üşüyorum ya Rabbi,hiç üşümediğim gibi
Ve korkuyorum,hiç korkmadığım gibi
Susuzluğumu dindiremedi hiçbir pınar
Rahmetinle beni de-beni de koy cennetine ya Rabbi.
Kayıt Tarihi : 16.1.2007 10:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!