Aciz insan, neyine güvenip de kibirlenir, işler yüzlerce günahı?
Unutma; yarın yaşayacakların, dün yaşattıklarının barındıracak ahını,
Acıyla silinseydi tüm günahlarım, acımaz dökerdim elime kızgınca yağı,
Sen de gireceksin cepsiz kefene acizce, olsan da heybetli Kaf Dağı.
Mal, mülk için yersin hak; zanneder misin yoksa onlar seni kurtaracak?
Boşa olduğunu anlayacaksın; hayat ipini kesince 'zaman' adlı bıçak,
Kimse zannetmesin defterinin geri gideceğini; geldiği gibi saf ve pak,
Hayat uzunca bir ağaç ise, biz sonbaharın döktüğü ölümlü yaprak.
Kayıt Tarihi : 1.7.2022 03:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler, hayırlı çalışmalar Mahlas bey kardeşim.
TÜM YORUMLAR (2)