Acıyla Yontulan Zaman

biriken günleri göz altlarına görürüm

uzayan akşam bir şarkı eşliğinde sarkmış sabaha.

ramak kalmış az sonra unutmanın acısına

unutmanın uykusuna ve uyanıp kavuşamama faslına

halatlar incelir pamuk ipliğinden ince günleri birbirine bağlayan denge

kardeş kavgasına düşmüş soluğumda kanlı bir dava

azılı iki düşman ve hınzır tanrıdır ölüm ile yaşamak

bir akşam ayaz ve bulutlu bir karanlıkta indirilir aşk

Meryem kasıkları arasında eril olmayan bir yaratımla

çığlıklarla fırlatıverir yeryüzüne

acı üşümüş bir mavi ile berrak göğünde gözlerinin içi gibi

umut ve unut diyen kalbime uzatılır acıyla yontulan zaman

kızağa çekilmiş bir taka duruşunda hayat gün batar avuçlarımda