Beni de sen gibi Mevlâ yarattı
Acıyla yaşamak istemiyorum..
Felek borçlarının üstüne yattı,
Acıyla yaşamak istemiyorum...
Istırap mı şimdi sevmenin adı
Sensiz hiç bir şeyin yok imiş tadı
Ayak da duracak halim kalmadı
Acıyla yaşamak istemiyorum...
Rüzgâr isen dallarımı kır,savur
Ateş isen fırınlarda yak,kavur
Ne dalga geç,artık ne dudak kıvır
Acıyla yaşamak istemiyorum...
Mürekkepsiz kan ağladı,hep kalem
Sana kalsın bunca şehir,bu âlem
Merhamet et bitmedi mi şu çilem
Acıyla yaşamak istemiyorum...
Yanık bir ozana çıktıysa adım
Anlıyorum sana yaranamadım
Kırıldı vefasız kolum,kanadım
Acıyla yaşamak istemiyorum...
Kalbin kaplı iken çelik kalkanla
Haklısın dost olmaz böyle insanla
Sen de bir insansın gel artık anla
Acıyla yaşamak istemiyorum...
Bu garip hayatta hiç olmayacak,
Bayram yapıp ellerine kına yak
Dön bir kez de gözlerime iyi bak
Acıyla yaşamak istemiyorum...
Çektirme ne olur,kırdın belimden
Son defa da olsa, gel tut elimden
Sevdan varken korkmuyorum ölümden
Acıyla yaşamak istemiyorum...
Mahmut Çelikgün'üm; bu geldi başa
Sevdanı yazsınlar kabrimde taşa
Kalan ömrüm senin olsun,çok yaşa
Acıyla yaşamak istemiyorum...
Aşık Mahmut ÇELİKGÜN.
Aşık Mahmut ÇelikgünKayıt Tarihi : 29.6.2014 01:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlünüze kaleminize sağlık.
Tebrik ediyorum.
Böyle buyurmuş mevla kaderin buydu...
Yüreğinize kaleminize sağlık
Sevdanı yazsınlar kabrimde taşa
Kalan ömrüm senin olsun,çok yaşa
Acıyla yaşamak istemiyorum...
TÜM YORUMLAR (4)