Acıyla Baş Etmek Şiiri - Fatma Adıgüzel

Acını uyutmadı hiçbir uyku ilacı
sonunda uyanmak,acıyı diriltmek vardı
artık sokulduğum yatak, yorgan
anlamını yitirdi
kaçacak bir sığınağım kalmadı
kalkıp karanlığın içinde yürümek
teslim olmak gerek
bu ömürlük kedere.

bir şizofren çaresizliği içindeyim
ayakta kalmam için
hastalığı kabul etmeliyim,
bazen hayallerle bazen de kabuslarla
yaşamayı öğrenmeliyim
ancak o zaman çekilir bu dünya
Direnmek isyanı hortlatmaktan
başka neye yarar?
İsyansa sadece azabı besler…