Acıyla! Şiiri - Kamil Çağlar

kahpe bir kursun yemişçesine,
yığıldım dizlerim üzerine ilk keresinde
sendeleyerek dikildim tekrar korkmadan
________yaramın acımasına bile bakmadan...

küçücük eller bıraktım arkamda
sapsarı saçlarıyla ağlayan gözleri de
oluk oluk nefret akan yaramın ve
_________sesine bile kulak tıkadım sevdamın!

ağlayarak yürüdüm yağmurlu yollarda
rüzgarda savrulan bos teneke kutuya
_________________bir tekme de ben attım
yaren oldum avare gezen ayyaşa

bir metal parçası geldi kondu sırtıma
ellerim üzerine yıkıldım ikincisinde de
sarıldım önümde yürüyen yavruya
bağrımı açtım ona düşmeden toprağa

sözleşmem vardı çantamda sevgiyle
yüreğim de vardı ceketimin sol cebinde.
on yıl kadar önce gençtim daha,
______________________ben de vardım bu boktan dünyada...

14.06.2001 03.00

Ben canımı verdim bu acımasızlara.
Oğlumu, kızımı verdim kalleş sahtekarlara!
Hasretim de var bugün lanetim de var.
İsyanımda var böyle acı gözyaşına!

04.11.2003 00.30