Sizin çocuklarınız varmı?
Gözlerinizde sakladığınız ve saklamaya çalıştığınız illegal yaşları varmı, boynunuzu yakarak göğsünüze süzülüp akan?
Adı lânet bilinmiş, inkârın en yaman haliyle sulanmış toprağınız varmı?
O inleyen toprağın koynunda, açmaya yüz tutmuş tomurcuklarınızı kesik bir kulak örterken, kanayan kardelenlerin büzülen dudağıyla, öptünüz mü çocuğunuzun gülüşünün yasak kılındığı, en esmer en kanlı çamurların sıvandığı o masum yanağından?
Sizin hiç ölümünüze gülen oldu mu?
Çatlarken kafesinde göğsünüz,yanarken cehenneminizde, yuttunuzmu boğazınıza yapışan hıçkırığı, susturdunuzmu arşı çınlatan feryadınızı?
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta