Efendi ağa hocaların da hocasıydı
Mulla ahmet mulla hüseyin dehasıydı
Eminin habibi yılların kahyasıydı
Tütmez bacalar ateşi küle dönmüş
Vatanım değip de gayrı dönenler var
Aladaydan alisekizinden kalkmazdı kar
Ahırda saman biter gelmez di bahar
Mevsimler değişip yaz boza dönmüş
Yaban ellerinde gönlüm tutuşur yanar
Dağlar geçit vermez kapanır dı yollar
Kış bilmez yaz bilmez gözlerim dolar
Türküler de boz bulanık sele dönmüş
İstersen ben susayım dağlar konuşsun
Kalmasınlar kıyamete sağlar buluşsun
Bakışları dipsiz bir kuyu oda konuşsun
Dostlar akrabalar suskun ele dönmüş
Düğmeli de duman tüter gibi tüterim
Allah bilir ya beni keremden beterim
Bazen ziyan olurum bazende biterim
Konuşan yürekler şimdi lala dönmüş
Nidayı duyunca şiirlerim dize gelir
Lal olan dilim söylediği sözü bilir
Ahbablarım duyar çekilir bize gelir
Filiz filiz yeşeren güllere dönmüş
Salim derki erbenler den kimse kalmamış
Nicelerini yutmuş kara toprak doymamış
Sanki emmi dayı halam da hiç doğmamış
Evlatların saçı sakalı boz kırlara dönmüş
Kayıt Tarihi : 29.1.2017 16:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!