ACIYI İZLEDİM
Acıyı izledim
Beynimde bedenimde.
Acıyı izledim
Atılan çığlıklarda,adımlarda.
Hep izledim ahları,vahları
Yaşları görünmüyordu gözlerin
Odalardan gelen feryatlarda.
Çaresizliği izledim
Sedye tıkırtılarında
Gidiyorlardı bir yerden, öbür yere
Bilmem ameliyathaneye,bilmem gasilhaneye.
Sadece acıyı izledim,
Hastane koridorlarında.
Bazılarını izledim,gülen yüzleriyle.
Gencecik doktorların,hemşirelerin
Gözlerine bakmak şifa veriyordu herkese.
Dizini bük,karnını tut
Öksür diyordu gülen yüzüyle.
YANLARINDA kaldı unutuldu
Dostların, akrabaların.
KEŞKE denilen sesleri duymadım
Pişmanlıklar anımsatılan.
İntikamını al darıl,darılabildiğin kadar
Seslerini de duyurma torun,torbanın.
Dünya hep sana kalacak ya!
Ben de geçince öbür tarafa
Yaşayabilecek misin pişmanlığı
Kime zararı olur,kimi şımartırdı
Bir güler yüz,bir nefes duyurmanın.
Hep acıyı izledim:
Kimi bacağını kestirmiş
Kimi barsaklarını,kimi beynini.
Kimi de tamamen midesini
Bundan sonra yiyeceklerini
Haramilere zehir ,zıkkım ıolarak.
ACIYI İZLEDİM ACIYI,HEP ACIYI.
R.EVŞEN.
Kayıt Tarihi : 25.12.2018 18:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Pamukkale Ünv. genel cerrahi koridorlarında.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!