Acıyı Çarşaf Gibi Şiiri - Bedri Kenan Ka ...

Acıyı Çarşaf Gibi

Sadece bir kaç yıldız, ay doğmuştu geceden,
Sen uyurken yüzüne, bakıp gitmek istedim,
Sonra sessiz sedasız, çıkarak pencereden,
Karanlık gökyüzüne, akıp gitmek istedim.

Birkaç yıl öncesiydi, mevsimleri şaşırdın,
Aralık, Ocak değil, sen Temmuz'da üşürdün,
Ne varsa yatağında, kenarına düşürdün,
Usulca üzerini, gelip örtmek istedim.

Saklandın arkasında, unutarak gülmeyi,
Hep kendine bıraktın, gözlerini silmeyi,
Daha iyi dünyayla, arandaki perdeyi,
Seni uyandırmadan, tutup yırtmak istedim.

Kalk gidelim denir mi, uyumayı seçmişe,
Acıyı çarşaf gibi, üzerine sermişe,
Sen masum uyuyordun, ben dalarak geçmişe,
Bu karanlık odayı, yakıp yıkmak istedim.