Acıydı Hüznün Sesi Şiiri - Bahattin Tonbul

Acıydı hüznün sesi, ağlamazdık hepimiz
Yalın ayak baş açık, gönül sancılarıyız
Sevdalı yürekliydik, cesaretli tepkimiz
Dambaşılı evlerin, öksüz çocuklarıyız

Yağmur yağınca akar, türkülerde ekleriz
Sazın telleri azar, namelerle bekleriz
Halay çekmeyi bilmez, omuzlara yükleriz
Dambaşılı evlerin, öksüz çocuklarıyız

Çok erkenden beğendik, yüzerdik umut için
Ocak ayı gelmeden, odunlar ateş için
Tuzbastık tüm yollara, kayacak ayak için
Dambaşılı evlerin, öksüz çocuklarıyız

Hergeçen gün büyüdük, çamurlu yollarında
Zaman zaman direndik, anamın kollarında
Hayal meyal anladık, açsusuz yıllarında
Dambaşılı evlerin, öksüz çocuklarıyız

Akışına bıraktın, bunca geçen zamanı
Yaşanmış olayların, mevsimlerin fermanı
İnsanları beklerken, tükendi hep dermanı
Dambaşılı evlerin, öksüz çocuklarıyız

Uzaklardan baktıkça, özlemleri artıyor
Hayat öyle seçmiş ki, severekten tartıyor
Kaybettiğin tüm değer, bir seferde sarsıyor
Dambaşılı evlerin, öksüz çocuklarıyız
Bahattin Tonbul
22.1.2014