Gözlüğündeki buğu gibiyken günlerin
Gelsen yine eski sen olacak mısın?
Koskoca yalnızlıkların izini silebilecek misin?
Ya da
Ben senin bıraktığın yerdeki gibi kabul edecek miyim?
Belirsiz,
Issız,
Yalnız,
Karanlıksın geçmişte olduğu gibi yine yalnızsın…
Kaderle savaşırsın
Oysa kaderi olduğu gibi kabullenmek erdemdir
İsyan,
Haykırış,
İç çekmelerin sancısın bir bebeğin ağladığı gibi sebepsizsin…
Egoist değilim diyorsun seninle her yüzleşmemizde
Vicdan,
Gurur,
Derbedersin sokakta kalan çocuk gibi karanlığın korkaklığısın…
Seninle konuşmalarımız hep aynı sonu buluyor
Hep aynı yakınmalar aynı dertler
Bakılan yerde aynı
Görülen yürekte
İsyan edilen kaderde
Sen benim hep karanlıklarda korktuğum,
Yalnızlıklarda aradığım
Belirsizliklerimde gördüğüm
Issızlıklarımda ıslık, ıslık söylediğim türkümsün…
Yüreğim sen benin acıyan yanımsın…
HERDEM
23/04/2011
23:04
Kayıt Tarihi : 24.4.2011 19:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!