Acıyan Kalp Şiiri - Zeynep Ebru Erem

Sen gözlerime bakarken karanlık gecelerde,
Yüreğim aydınlanırdı.
Sen yüzüme gülerken umutsuz zamanlarda,
İçim umutla dolardı.
Sen elimi tutup dudaklarına götürdüğünde,
Yüreğim hızlı-hızlı atardı.
Ve sen anlatırken başkasını sevdiğini,
Kalbim acıdı, acıdı, acıdı...

Öyle bir sessizlikti ki o anda,
Ağustos böcekleri bile bozamazdı.
Sen çıkıp giderken son kez kapıdan
Yaşlar gözümden boşaldı
Ve aylar sonra seni gördüğümde yeni sevgilinle,
Bana bakar gibi O’ na bakıp,
Beni sever gibi O’ na sarılırken
Bir çoğunda beraber ıslandığımız yağmurlu havada
Bir kez daha öldürdün seven kalbimi.
Gözlerin ok gibi saplandı yüreğime,
Telaşla çırpınmaya başladı,
O zaman acıdın da, can çekişmesin diye
Bir yumruk da sen vurdun seven kalbime
Ve o da artık atmıyor işte...