Tükenmek nasıl bir şey,
Canından can çekilmek...
Yaşarken ölmek bu muydu?
Taş değil, insan kalbi bu.
Ki, taş olsa erirdi.
Yılların derin yorgunluğunda
Bir kahve içimi dinlenemedi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta