bizi sorduğum her yerde
pike çeken uçaklardan kaçan
başı yaralı
eti yamalı çocuklar var...
yani bu dünyada aşk tan çok savaş
kavuşmalardan çok ölen çocuklar varsa
gözlerimdeki yaş bize değil
ölen bir çocuğun kahreden bakmalarınadır.
en çıldırmış gülüşlerine çarpmak için dudaklarımın asfaltını
sana koşuyorum hayal kırıklıklarımı ellerime alarak
burada olsan kollarına sığınırdım,anne kucağı huzuruyla
yokluğun heyacanımın celladı.
geçecek diye nasihat etti okudugum bütün kitaplar
ama dinmeyecek bu hasret besbelli,
göğsümde acıya istekli bu yürek varken..
Kayıt Tarihi : 6.12.2010 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!