Acıya doğdun
Umuda öldün
Gül bahçelerinde
Yağmurun güneş güneş
Kaderine yağarken
Çiçeğini soldurdun
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Acıya doğdun
Umuda öldün .. harika..
YİNE HÜZÜNLÜ, YİNE DUYGUYLA YOĞRULMUŞ DİZELERİNİZ. VE TABİ Kİ YORGUN YÜREĞİNİZ. NE YAZSAM, NE SÖZ ETSEM ANLAMSIZ KALIR. ÇÜNKÜ DAHA DA ANLAMLISI YAŞADIKLARINIZ.. NE ZAMAN Kİ YAŞAYAMADIKLARINIZI YAŞAR VE HAZ ALIRSANIZ, O ZAMAN ANLAMSIZLAŞIR YAŞADIKLARINIZ. ACI GERÇEKLER BİLİNİR. AMA GERÇEK ACILAR ASLA! GERÇEK ACILARI ANCA YAŞAYANLAR BİLİR. AMA GERÇEK ACILARI YAŞAYANLAR, ŞUNU DA BİLİRLER:
Acı, kuru bir ekmek gibidir;
Takılıp kalan boğazımıza,
Yutmasını bileceksin..
Polyannacılık suyun olacak,
İçmesini bileceksin...
ACILAR YÜREĞİNİZE TEĞET GEÇSİN. VE YALNIZCA YÜREĞİNİZİN SESİNİ DİNLEYİN. ÇÜNKÜ YÜREĞİNİZİN SESİ SİZSİNİZ. SİZ, YÜREĞİNİZİN SESİSİNİZ. YÜREĞİNİZDE EN UFAK BİR GEÇMİŞİ ARAYIŞ VAR İSE, GECİKMEDEN GEÇMİŞE DÖNÜNÜZ. YOKSA, GEÇMİŞİ SAKSI EDECEĞİNİZE, SAKSININ ALTINA TABAK ETMELİSİNİZ Kİ; EN AZINDAN SARSILAMDAN DURABİLSİN SAKSINIZ.
TAM PUANLA TEBRİKLER VE LİSTEMDE.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta