Sabredip kaldığın yalnızlıklarda
Yılların verdiği armağanlarda
Bir sigarayla sonlansa da
Kimbilir hangi kentin
Hangi mahallesinde
Hangi metruk sokağındadır
Sana sunduğum karanlığım
Kapılar çarpıyor hep yüzüme
Sırtımı dayadığım ağaçlarda yıkılır şimdi
Geceler yakamoza vururlar kendini
Bir sevda bu
Anlamadığım diyarlada
Denizlerin köpüren dalgalarında
Bir yaşama ümidi taşkyan balıklara
Evet!
Tüm sözlerimdir şimdi yalnızlara
Kimsem yok artık bulutların arasında
Sabır dedim ya olmadı işte
Bunun sonu selamete uzak diyarlarda
Kanmayın gönlümün sözlerine
Yıkılan dağlar gördüm ben
Çıplak ayaklarımla o yığıntılarda yürüdüm
Ardına bıraktığı kan gölünden
Canımı bırakıpta geldim
Dedim ya
İnanmayın artık sözlerime
O kanın tadı çıkmaz artık kalbimden
Taşana kadar içmiş
Zil zurna sarhoş olmuş
Durun ne olur yapmayın
Seslenmeyin artık kulağına
Uyusun!
Uyusunda boğulsun onun kanında..
Kayıt Tarihi : 15.12.2019 14:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!