Acıya Battı Kalemim Şiiri - Haşem Baygümüş

Acıya battı kalemim
yazamadım gözlerimde kan
kuşlarda dehşet olanını.
En kötüsü bir anne ağladı
bir evlat yitti zamansız ve ani
bir kurşun adresini buldu yine
balıklar kıyıya vurdu
bir sabahın maviliğinde.
Yazamadım
sadece bana kaldı
gördüklerim
yanmışlıklarım
ve toprağa gömdüklerim
Bu yüzden kederim büyük
düşen güller
vurulan çocuklar kadar olamadım
onlara ağlayamadım bile
gözlerimde volkanlar tutuşurken
avuçlarımda kan birikirken
ben öylece bekledim
ne öfkeler kustum
ne beddualar yağdırdım günlerce
Hep en zayıf olanını seçtim
belki bana düşen
sadece buydu
Çünkü yazamadım
acıya battı kalemim
çekip alamadım
dokunduramadım tellerimi çığlıklara
bilemedi kimse suskunluğumun sebebini
Karanlık neden erken çöktü
bu şehir bunca ahı
neden heybeme döktü
at neden vuruldu
sularda nazar mı var ne,
Bendimahi neden duruldu
Kimse bilmedi
ve sormadı sebebini
Fakat hata benim
yazamadım
açık kelimelerden çok uzakta
kifayetsiz öykülerdeyim
Anlatamadım
acıya battı kalemim...