Acıtmışlar Seni Şiiri - Mehmet Zeki İçer

Acıtmışlar seni..!
Yakmışlar canını, yaralısın sen..!
Belli ki içindeki korkularla boğuşup durmuşsun bunca zaman..
Pencerenin köşesinden sokağı izleyip iç çekmekte ne öyle..?
Kendine gel..!
Aksi halde ismini anan her sevdan ayrı ayrı acıtacak isimsiz yanlarını..
Garip bir acıdır bu, gün gelir isminle bile barışamazsın..
Kendine yabancı kendine düşman kesilir, çoğu zaman uyuyamazsın..!
Sevmek istersin yeniden, sevemezsin..!
Çünkü sen kalbi ile değil aklı ile sevenlerdensin..
Kafan karışık,
Hastasın sen..!
Huzuru bulduğunu sandığın her an yeni bir yanılgıyla sarsılacaksın..
Biliyor musun..?
Dört duvar arasındaki en çaresiz kadınken bile, bir dağ gibi heybetli bir çöl gibi yakıcısın..!
En çok kendine yabancısın..
Merak ediyorum..
Omuzlarındaki yaşanmışlıkların ağırlığını nasıl taşıyor o küçük ayakların..?
Bir arzu, bir merak tutturmuş gidiyorsun..
Kendinden tiksiniyorsun..!
Öfken kudurtmuş seni nefret dolusun..
Ömrünün her karesi küflü ve rutubetli..
Kurcalama hafızanı iğrenç kokuyor..!
Nasıl bir şeysin sen..?
Sevdaya dair kurulmuş bir dar ağacının gelmiş geçmiş en acımasız ilmiği,
Ve yaşanmadan bitmiş tertemiz aşkların faili meçhul katilisin sen..!
Acıtmışlar seni öyle mi..?