İki Ters İki Düz Aşk Şiiri - Sevgi Gül İ ...

Sınırsız sevmeli diyorsun
Yağmur gibi yağan sevgime
Bir bardak suyu esirgedin
Çölünde gül nasıl serpilsin!

Sevgimi hep kendim besledim
Aşka yeşermeni bekledim
Sevmeyi hakkıyla bilendim
Ruhunu ruhuma eş bildim

Ölçüsüz sevmeli diyorsun
Kalbe üç güzel kelimeye
Sürekli zorla teşrif ettin
Mutlu etmeyi istemedin

Üç beş metrekarelik yerin
Sınırsız sohbetin istedin
Kalpten kalbe yola set çektin
Bilemezsin nasıl incittin...

Allah getirmiş nice yasak
Bize düşer mi haddi aşmak...
Vuslat doğru adımla çıkmak
Yanlışlara yoldan çıkmamak...

Kendin hiçbir şey yapmazken
Hep suçlu ilan edilen ben
Aşkı kısır döngüye iten
Ruhani gidişe rest çekmen

Nasıl istiyorsan demiştin
Verdiğin sözü hep çiğnedin
Günlere gözyaşım sel ettin
Yanardağ kalbimi patlattın

Biliyorum fazla asiyim
Bırakmadın törpüleneyim
Yine de çok özür dilerim
Aşk zarafet ister, bilelim

Serseri kurşunla vurulmak
Aşka derdine birden uğramak
İnsan ister sağ salim çıkmak
Acıtıyor hep yaralanmak

Kimsenin sırtına saplanmam
Aşk meydanında aslanım
İnan ki sana değil lafım!
Fırsat çakalınadır sözüm!..

Kalemini göğse sapladım
Ucunu sırtıma çıkardım
Gül yaprağı akıtmaktayım
Güneş güneş gülmekteyim

Yeşil yapraklara tutundum
Kırmızı güllere dağıldım
Yine ölerek güzelleştim
Keşke beni görseydi dedim

Ruha iki ters iki düz aşk
Kalemle dize dize ördük
Sema aynasında bütündük
Cana unutma taşı değdi!..

Çıkar göğsümden kalemini
Biraz da kendini eleştir
Dersen ki bana bu zor gelir
Kalemin yer edinsin kalbimi!..