Acıtır içimde derinlerde bir yeri hala adın hiç rahat vermez yerli yersiz gelip aklıma
Şaşar o içimdeki terazi seni koyduğum kefe ağır basar hep eğilir ruhum o tarafa
Kanatır dizimi düşe kalka yürüdüğüm dikenli yolların onca yara bere kimin umrunda
Saklanır gururum konu sen olunca ruhumsa utanmaz bir çocuk soyunur yeniden hemen aşka
Eğdirir başımı yere o yokluğun boynumda bir urgan öylesine hoyrat öylesine buyurgan
Neyleyim kalp bu anlaşılmaz düşse de akıllanmaz bazen içten içe tuhaf bir haz duyar acıdan
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta