Ellerinle yıktın kurduğun tahtı
Tahtında ki bahtın hiç kalmadı ki
Kedere boğup gittin geçen her anı
Anımda yarınım hiç olamadı ki
Ab-ı Kevser olsan bir yudum içmem
Yolumda taş olsan yanından geçmem
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
