Kalmıyor zamanla kokusu fesleğenlerin
korkusu, adına bir yerlere karaladığım şiirlerin
sen en sevdiğim elbisemin üzerine dökülen
çay kadar bağışlanası
uzak köy yolları uzak kasaba ışıkları
uzak şehirler kadar kendin
ağrılı yalnızlıklar kadar bendin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
