kapıldı da gittin benden uzağa
acısından küle döndürdün beni
sorularda yarın düştün tuzağa
acısından göle döndürdün beni
sevildiğin günden ağladığında
sıcağına gönden dağladığında
oncasına dünden bağladığında
acısından sele döndürdün beni
sözünüz sonuna gelecek sandın
közünüz kanına bilecek yandın
gözünüz yanına silecek bandın
acısından güle döndürdün beni
dağlara taşlara derdini döktü
ciğerinden yara çarendi söktü
sezildiğin nara ardında çöktü
acısından çöle döndürdün beni
kalkanla ağladı oturdu güldü
özü süreminde kupkuru güldü
hüznüne dolunca iri sümbüldü
acısından yele döndürdün beni
ozan efem susup kalınca içten
farkına vardığı halınca geçten
ne gelir yanına ne çıkar hiçten
acısından köle döndürdün beni
290811denizli
Kayıt Tarihi : 24.10.2011 23:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!