Vurmuş aşkının rengi bir kere
Kalbimin yalnız duvarlarına
Desen olmuş, işlenmiş ince ince
Yer etmiş adın, yazılmış damarlarıma...
Biliyordum, acımasızca elveda derken
Kendini bana bırakıp gideceğini
Biliyordun, aşkım aşardı her engelden
Düşünmedin, hasretini ölesiye çekebileceğimi...
Emindin, ne bende bu aşkı silecek yürek
Ne de sevgini reddedecek cesaret vardı
Ezdin, açıklamaya bile duymadan gerek
Ardından hayata küskün bir gönül kaldı...
Dalgaların kıyıya vurması gibi
Sensizliğin acısı vurur, kanarım
Gecenin öldüren zamansızlığı gibi
Doğmayan güneşin ışıksızlığına yanarım...
Kayıt Tarihi : 16.1.2007 14:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dalgaların kıyıya vurması gibi
Sensizliğin acısı vurur, kanarım
........
Tebrikler..
Kendini bana bırakıp gideceğini
Biliyordun, aşkım aşardı her engelden
Düşünmedin, hasretini ölesiye çekebileceğimi...
tebrikler...
Zaman gökkuşağı her rengiyle
Hayatı anlatan ayrı ayrı açılmış pencere
Gönülleri bağlayan bir birliktelikte
Ortaya çıkarmış güneş bütün renkleriyle…
Kıyıyı hep fırtına boran vuracak değil ya
Bak deniz gülümsemesiyle kıyıda
Oturmuş seninle çay içen kim yanında
Deniz suskun, aşk kendi diliyle sûkutta…
Hayret bu kış günü bu güzel hava
Elinde kır çiçekleri nereden buldu acaba
Bir mahcupluk var oturuşunda
Şimdi sözleri saklamanın sırası mı ya…
ne anlatabilmek için sözcük vardır insanda
ne de yaşayabilmek için cesaret...
Ama ondan kaçışda yoktur...
Gönül gözün açık olsun...
TÜM YORUMLAR (7)