Sensiz bir gün daha,gözlerimi açtım sabaha.
Yine aynı burukluk, göremeyince yanımda.
Sadece hatıraların ısıttığı,soğuk yatağımda...
Sensiz uykuların tadı yok,acısı var sol yanımda.
Ev öylesine sessiz ve boş geliyor ki bana.
Boğuluyorum sanki,o sessizliğin kollarında.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta