Sensiz bir gün daha,gözlerimi açtım sabaha.
Yine aynı burukluk, göremeyince yanımda.
Sadece hatıraların ısıttığı,soğuk yatağımda...
Sensiz uykuların tadı yok,acısı var sol yanımda.
Ev öylesine sessiz ve boş geliyor ki bana.
Boğuluyorum sanki,o sessizliğin kollarında.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta