Acırım yarım kalanlara
acırım şehir hikayelerine
acırım yolda kalanlara
şu uzayıp giden bitmeyen ömürde
olduğum yerde acır kalırım
kalmaz tadım tuzum
ekşimekten sonra acırım
ben doğdum doğalı uykusuzum
seni pencerelerde beklemekten
uzayan günleri birbirine eklemekten yorgunum
ayazlarda yolunu gözlemekten solgunum
acırım kış günü yalınayak gezen çocuklara
acırım acımayanlara merhametsizlere
acırım birileri fazlasını çöpe atarken
bir diğerleri yiyecek ekmek bulamazken
acırım yuh derim bu dünyanın düzenine
acırım yarım kalan aşklara
bitmemiş sevdalara-aşka mani olanlara
boynu bükük yetim kalanlara
fidan boylarıyla toprağa düşenlere
acırım anaların acısıyla acılanırım
eyvahlanırım
eyvahlanırım
değişmez bu dünya
Yüksel Nimet Apel
18/Kasım/2016/Cuma/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 18.11.2016 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
acırım şehir hikayelerine
acırım yolda kalanlara
şu uzayıp giden bitmeyen ömürde
olduğum yerde acır kalırım
kalmaz tadım tuzum
ekşimekten sonra acırım
Hoş bir cinas var girişte.
Sonra o naif yüreğin nelere acıdığını sayıyor şaire. Biliyorum, saymaya devam etse bu liste uzaar giderdi.
Öyle bir hale getirildik ki acınmayacak halimiz kalmadı. Ve de acıdık ...Yazık, çok yazık..Kutluyorum içtenlikle Nimet hanım...Saygımla...
TÜM YORUMLAR (1)