Açıp Kapatıyormuşuz Gibi

Çizgi üstüne çizgiler çiziyoruz!
Karda yürüyoruz, izlerimiz belli!
Güzel sözler duymak istiyoruz,
Gitmiyor ama, kimsenin bu yöne dili!

Alışkanlıklara kapılıp gidiyoruz,
Nasihatler sıkıyor hepsi emir kipi!
Aslında esaret altında yaşıyoruz,
Bu körlükte, görüyoruz güldeki dikeni!

Köprünün altından sular akıyor,
Zaman kimsenin umurunda değil ki!
Kimilerine göre amaçsız yaşıyoruz,
Köstekli bir saatin kapağını açıp kapatıyormuşuz gibi!