Umudumun arka sokağında oturursunuz bilirim
Birkaç kez çaldım kapınızı yoktunuz
Ben hep yüze yüze yürürüm yolları zaten
Hem derimi sınarım böyle hem içerimi
Vardığımda ya bir çocuk bekliyordur beni
gülücüğü benekli
Ya da bir dağ yeli öfke renginde
Ya çocuğa kanar oyuna dalarım
Ya da kanatlarıma doldurup göğün yüzünü
Gezmelere çıkarım
Göğün bütün katlarında odalarınız vardır bilirim
Bense bir gökkuşağı uykusuna neler verirdim
Yedisi de hafif
Yedisi de ince
Yedisi de ılık
Su renginde yedi kol
Hemen sevgili geliyor aklıma nedense
Her limanda birisi bekliyordur sizi bilirim
Bense bir öpüşe neler vermezdim
Zaman her sabah elleri dolu uğrar size bilirim
Her gece bir maşrapa suyla uğurlanır kapıdan
Benimse ne adımı bilir ne adresimi
Güneşi alın terinde tanıdım ben zorda
Siz kumsalda şezlong devrinde zamanın
Ekmeğin birinci adını bile ezberleyememişsinizdir
Milyonuncu adı dilimin ucundadır da hep
Kıyıp da söyleyemem
“ utanırım fukaralıktan “
Urla’nın göğüne girer bir ilkyaz
Uzar bir gül hatminin güzelliğince
Çapa değmemiş koyları toplarsınız avuçlarınıza da
Ayaklarınıza çağırırsınız seksenini
Dağın arka yüzünden bakınmak bizimkisi
Siz en uzun para sayma makinelerini kiralamışsınız
Ben çocuk gözlerini
Sizin kollarınız uzun
Benim menzilim
Doğduğumda bir Ayhatun çalıyordu kapıyı
Açıp baktım Anadolu
Ali Tekmil / 26.09.2003 – Urla.
Ali TekmilKayıt Tarihi : 5.5.2007 16:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)